Drie plaatsen in de omgeving van Madrid

Toledo, tot 1561 de hoofstad van Spanje, ligt op een half uurtje met de trein vanaf Madrid Atocha, een van de twee grote stations (de andere is Chamartin). Treinen in Spanje zijn uitstekend: comfortabele zitplaatsen, op de lange afstanden wordt een film vertoond en er is een bar in de trein. Men is na de metro-aanslagen van zo'n 12 jaar geleden bijzonder op zijn hoede: bagage wordt gescand en op het perron kunnen alleen reizigers komen, wiens kaartje bij de ingang naar het perron wordt gecontroleerd. Conducteurs hebben dus niet veel meer te doen (ik heb er eentje gezien, die oortelefoontjes kwam langs brengen). Op de regionale lijnen zijn tournickets, je kunt alleen met een bij de automaat gekocht kaartje het perron op, net als bij een metro.

Het oude gedeelte van Toledo, gelegen op een heuvel die voor 3/4 wordt omzoomd door de Taag, is prachtig. Veel kleine, kronkelige straatjes, met soms prachtige bouwwerken, als daar zijn het Alcazar en de kathedraal. Leuk om hier enige uren rond te lopen. Wel veel klimwerk.
Omdat het de laatste dag van het jaar was, waren alle musea dicht en kon ook het Alcazar en de kathedraal niet bezichtigd worden. Wel richtten veel cafe's buiten een extra bar in, waar vele Spanjaarden zich 's ochtends al te goed deden aan bier. 's Middags was er live-muziek op het kleine plein, vlak bij de hoofdingang, de puerta de sol.
Toledo staat bekend om zijn marsepein, maar het is daar erg duur om te kopen. Ook eert men daar Don Quichotte, want er is veel van hem te zien in de souvenirwinkels.
De stew van Toledese varkens was bijzonder lekker. Verder nog kennis gemaakt met een aantal Chinezen op huwelijksreis. Ook zij vonden het een partijsysteem het beste voor China, maar bekenden dat de 1-kind politiek tot enorme vergrijzingsproblemen zal leiden. Ik ben uitgenodigd om hen in Shanghai te komen bezoeken.

Op 1 januari slaapt Spanje. Ik zag op internet een statistiek dat de Spanjaarden tot de grootste nieuwjaarsvierders ter wereld behoren. Alleen in Rusland gaat men nog later naar bed.
Misschien was dat de reden dat er geen taxichauffeurs te bekennen waren toen de HSL-trein na een uurtje op het 5 km van de stad gelegen 5 jaar oude station van Cuenca stopte. Bussen reden die middag niet. Gelukkig was het opnieuw lekker weer en in de zon met een goed gesprek met een aantal Spanjaarden vloog de 1 uur wachttijd op een taxi om.

Cuenca staat bekend om zijn hangende huizen, huizen die gebouwd zijn tegen de rotsen. Het zijn er echter slechts twee. Wel is de oude binnenstad, gelegen op 1000m hoogte (een paar 100m klimmen), net als Toledo, UNesco werelderfgoed. Prachtige uitzichten, het is de klim meer dan waard. Alfons XII veroverde dit stadje ooit op de Moren, daarom werd hij vereerd met een standbeeld.

Op 2 januari zijn de musea weer open. De regionale trein bracht me in een uurtje naar El Escorial, een van de paleizen die door Philips II werd gebouwd. Onderweg zag ik door sneeuw bedekte bergtoppen, buiten was het opnieuw zonnig en warm.
Het paleis is de moeite waard. Indrukwekkend was vooral de oorlogsruimte, met een door verschillende schilders gemaakt schilderij van tientallen meters lang en 10m hoog over de verschillende Spaanse veldslagen. Ook de graftomben met vrijwel elke Spaanse koning en koningin was indrukwekkend. Verder in dit enorme complex een grote kapel (Philips was zeer religieus) en veel kunstwerken en enige mooie tuinen. Daarna even de stad doorgelopen, waar veel restaurants en bars zijn, maar zeker niet allemaal even goed.
's Avonds naar het Sofia Reina geweest, waar de 20e eeuwse kunst hangt en staat, met onder meer de Guernica. Erg groot, maar zeker niet het mooiste werk dat daar hangt. Naast Picasso ook werk van Dali alsmede veel films. Uiteraard weer gratis...