Nha Trang en Dalat

We vervolgden onze reis naar Nha Trang, misschien wel dé badplaats van vietnam. Veel hotels, groot strand, veel eettentjes, op een nabijgelegen eiland een soort disneyland, waar je met een kabelbaan naar toe kunt gaan. Het wemelt er dan ook van de toeristen, vooral Chinezen en Russen, die over het algemeen nogal chagrijnig kijken. Voor dat we naar ons hotel gingen, de Po Nagaar torens bezocht, een eeuwenlange heilige plaats voor hindoes. De god Chiva werd daar vereerd. Een paar vrouwelijke chamleden vertoonden daar een paar leuke dansjes.
's Avonds een barbecue op zijn Vietnamees. Per 4 personen kwam een bbq op tafel te staan. Wel lekker, maar je kleren gaan er wel van stinken. Gelukkig blies de wind in de richting van mijn overbuurman.

De volgende dag een bootreisje langs een paar eilanden waar gezwommen en gesnorkeld kon worden. Ikzelf heb alleen maar gezwommen, omdat ik slechte ervaringen had met snorkelen in Egypte. Ik moet mijn bril afzetten, en dat is met -13,5 niet prettig. Bovendien krijg ik vanwege mijn niet goed functionerende nieren af en toe spontaan krampen in mijn benen. Niet handig als je net aan het zwemmen bent op een plaats waar je niet kunt staan.
Het dorpje op het eiland was aardig. Weer veel mooie schelpen. We kwamen met een soort wastobbes aan land. Na een korte wandeling met heel wat ontmoetingen met autochtonen, weer terug aan boord. Dit keer via een kleiner bootje dat levensbenodigdheden aanvoerde omdat onze boot vanwege laagtij niet aan de steiger kon aanmeren.

's Middags uitgerust, pasfoto's laten maken voor het visum voor Cambodja en foto's bijgewerkt. De plaats bevalt me net als Hoi An niet echt: te veel toeristen.

Dalat is onze volgende stop. Een plaats op ruim 1500 meter hoogte in de bergen. Het land van de Kho, een van de 45 minderheidsgroeperingen in Vietnam. Naast allerlei etnische minderheden (slechts 13% van de bevolking) kent Vietnam ook allerlei verschillende religies. Door invloed van China zijn het boeddhisme, Confusianisme en Taoisme wijd verbreid, maar de Fransen hebben het katholicisme gebracht, terwijl de Amerikanen het protestantisme verspreiden. Dan is er nog de Cao Dai, een mix van allerlei geloven. Het beroemde meisje op de foto die in 1972 de worlpress photo won, Kim Phuc, was hier lid van, maar is later overgegaan op het Christendom. Er zijn in Vietnam veel beelden te vinden waarin de maagd Maria en Buddha samenkomen.

Het is bijzonder aangenaam om weer eens een eindje te kunnen lopen zonder direct bezweet te raken. Door de hoogte kent Dalat een veel milder klimaat. Toen we aankwamen was het nog geen 25 graden. Door het speciale klimaat groeien rondom Dalat veel soorten vruchten en bloemen. Daarnaast wordt er veel thee en koffie geteeld, zelfs de beroemde weasel coffee. Een Nederlander die getrouwd is met een Vietnamese, introduceerde hier de bloementeelt, dat inmiddels op grote schaal plaats vindt.

Met veel reisgenoten een motorbike tocht gedaan. Achter op de motor zo'n 100 kilometers afgelegd en daarin twee prachtige watervallen bezocht, een koffieplantage, een bloemenplantage, een klein fabriekje waarin we konden zien hoe zijde werd gemaakt. Ook een fabriekje bezocht waar rijstwijn werd gemaakt. Soms worden in de wijn slangen gestopt, dat zo een nog betere werking heeft dan Viagra.
Ondertussen heeft een deel van de groep problemen met de reisbegeleider. Na afloop van het bezoek aan het crazy house, een hotel dat door een dochter van een voormalige president ontworpen is en gebaseerd is op natuurlijke vormen, een beetje a la Gaudi, kwamen enige mensen te laat bij de bus omdat hun drankje nog niet of veel te laat werd geserveerd. Resoluut liet ze de bus zonder zes mensen vertrekken, die een taxi naar het hotel moesten nemen. Niet erg handig, maar een aantal van hen was al vaker te laat gekomen en voor haar was de maat vol. Nu kan ze bij veel mensen geen goed meer doen, terwijl ze in mijn ogen juist een uitstekende reisbegeleider is. Erg goed georganiseerd, veel informatie. Een aantal reisgenoten verwijt haar gebrek aan empathie (niet informeren over de stand van zaken toen twee mensen ziek werden). Bovendien zou ze te serieus zijn. Wellicht is het vooral een generatieverschil. Wij hebben trouwens twee gemeenschappelijke kennissen: Carsten van der Hoeven en Luuk Weidema. Ze kent ze via Carstens moeder, die haar vriendin is. Ik ken Carsten van de Saint-Lo reizen als een intelligente maar luie persoon en matig schaker, met gevoel voor humor. Ook de beruchte Marcus Driessen is bij haar bekend, ze groeiden op in dezelfde straat.