Oslo

Per trein is het 4 tot 6 uur om van Gothenborg naar Oslo te reizen. Je kunt in de trein een kaartje kopen. Goedkoper dan aan het loket. Dit omdat spoorwegmaatschappij van Noorwegen de reis aanbiedt. Een leuke naam: NSB.
Stockholm is een stuk ouder dan Gothenborg en vierde in 2000 het 950 jarig bestaan. Toch niet heel veel oude gebouwen, door diverse stadsbranden in het verleden. Pas toen Christian IV, de Deense koning, die ook regeerde over Noorwegen, besloot de stad van steen te laten bouwen, kreeg het zijn huidige gedaante, ergens in de 16e eeuw. Voor de bouw werden vele Nederlanders aangetrokken, want die waren toendertijd bedreven in het bouwen van gebouwen met bakstenen. In het verleden zijn Denemarken, Zweden en Noorwegen diverse malen verenigd geweest, soms waren twee van de drie landen verenigd. Pas in 1905 kreeg Noorwegen definitief haar eigen onafhankelijkheid.
Uiteraard weer een stadswandeling langs de beste plekjes van de stad. Begonnen bij het beeld van de tijger naast het moderne sentralstasion. Hoogtepunt was het bezoek aan het stadhuis, dat wel wat weg heeft van het stadhuis in Stockholm. Veel mooie taferelen van de Noorse geschiedenis in de centrale hal. In dit stadhuis wordt jaarlijks op 10 december, de sterfdag van Alfred Nobel, de Nobelprijs voor de vrede uitgereikt. Daarna gaan de winnaars naar het vlakbij gelegen Nobelpeaceprize museum om 's avonds te dineren in het Grand hotel en op het balkon een defilé af te nemen. Een mooie ervaring om

Aan het voornaamste plein van Oslo ligt het parlement en het theater. Voor dit theater beelden van Bohren, de schrijver van het Noorse volkslied en Bilsner, na Shakespeare de meest uitgevoerde toneelschrijver uit de historie. Nog even een souvenirtje gekocht in de winkel waar ook Obama's medewerkers en andere Nobellaureaten hun herinneringen hebben gekocht.
's Middags naar Holmenkollen, de bekende springschans, waar altijd de wereldbekerwedstrijden in maart plaats vinden. In de schans is een skimuseum, met veel uitleg en geschiedenis van het langlaufen en biathlon. Vanuit de schans een geweldig uitzicht, Nooit geweten dat de landingshoek meer dan 35 graden is.
De volgende dag naar een buitenwijk van de stad, waar de schipsmusea staan. Het Vikingskipet museum is zeer beroemd. Drie grote vikingschepen zijn vrijwel intact opgegraven met vele gebruiksvoorwerpen daarin. Ze waren gebruikt als grafmonument.
Daarna na het Kon Tiki museum. De Noren hebben een traditit van ontdekkingsreizen. Thor Heyerdahl had het idee dat de Polynesiërs van oorsporng indianen waren, omdat een van hun goden dezelfde naam had. Hij bouwde het Kon Tiki schip, dat eruit zou hebben gezien als schepen in die tijd, en reisde met vijf andere bemanningsleden, waaronder een beroemde verzetsstrijder uit WOII, in 101 dagen van Peru naar een eiland bij Tahiti. Hij bewees dus dat de indianen dit hadden kunnen doen. Na DNA onderzoek in de 21e eeuw bleek dat de bevoling van beide gebieden niet verwant was aan elkaar. Wel is de kans groot dat men elkaar ontmoet heeft. Ook de Polynesiërs kenden de zoete aardappel en hebben daar vrijwel hetzelfde woord voor als in het Queche.
Ook heeft Noorwegen beroemde poolreizigers gehad. De bekendsten zijn Fridjof Nansen (in 1922 winnaar van de Nobelprijs voor de vrede), die de Noord-Oost route voor het eerst bevoer en Roald Amundsen die de Noord-West route ontdekte en de eerste man op de Zuidpool was. Beide gebruikten voor hun tochten de Fram, die speciaal was gebouwd om de druk van pakijs te kunnen weerstaan. In het gelijknamige museum is het schip te zien alsmede een overzicht van de poolreizen.
De volgende dag nog naar het Nobel peaceprize museum geweest. Zelfs een Nederlander heeft de prijs een keer gewonnen. Leuk voor ruim een uurtje.
Daarna de trein terug naar Zweden.
Oslo is een geweldige stad, niet heel mooi, maar schoon, goed openbaar vervoer en restaurants, een zeer veel goede musea. Naast genoemde is er nog het Folklorisch museum met allerlei oude gebouwen van het platteland, het historisch museum, en vele kunstmusea, waaronder die van Munch. Allemaal door gebrek aan tijd niet kunnen zien. Wel nog schilderijen van Munch gezien in het Grand Hotel.
Verder is het ook mogelijk een fjordentocht te maken. Ook daarvoor was mijn verblijf te kort.
Oslo is het waard om er een week te verblijven, vooral als je van de combinatie natuur-cultuur-geschiedenis houdt. Maar je geeft wel erg makkelijk veel geld uit.