België 2022, dag 1 en 2

Door een operatie kon ik deze zomer niet op vakantie. Daarom maar de herfstvakantie gekozen om er eens op uit te gaan. Liefst niet vliegen, want ik wilde niet in de chaos van schiphol terecht komen. Dus besloten om wat Belgische steden te bezoeken. Een Beneluxkaart gekocht, waarmee je 6 dagen binnen een maand met de trein kunt reizen. Plannen zijn om Mechelen, Leuven, Brugge, Antwerpen, Gent en Bastogne te bezoeken. In de eerste twee steden was ik niet nog niet geweest, in de andere 31 en 28 jaar geleden. In Brussel was ik wel vaker geweest, de laatste keer in 2014 om o.a. een mooie tentoonstelling over WOI te bezoeken (gelijk met een bezoek aan Ieper).

Mechelen is mijn standplaats voor deze vakantie. Dialysevloeistoffen werden naar het NH-hotel gebracht en stonden al in mijn kamer toen ik arriveerde. Dat was veel later dan gehoopt, want de trein had in Nederland al veel vertraging. Eerst werkzaamheden rondom Meppel. Er werden bussen ingezet, maar de aansluitende trein vertrok voordat alle buspassagiers erin zaten. Ook in Breda weer een half uur vertraging. Het Belgische treinpersoneel bleek in een vertraagde trein uit Belgie te zitten. In Antwerpen overstappen, plotseling werd het perron gewijzigd en ook hier weer een kwartier vertraging. Lang leve de Belgische spoorwegen!

’s Avonds in Mechelen even een kleine wandeling gemaakt en heerlijk gegeten in een Vlaams restaurant.

Mechelen is in Nederland bij velen alleen bekend vanwege de plaatselijke KV, die o.l.v. Aad de Mos in 1988 Ajax versloeg in de finale van de Europacup II. Er zaten diverse Nederlanders in dat team: Graham Rutjes, John Bosman, Erwin Koeman en doelpuntenmaker Piet den Boer, nog steeds woonachtig in Mechelen.

Maar Mechelen is natuurlijk veel meer. Lange tijd regeerden hier de Bourgondische vorsten over de Nederlanden. Karel de Stoute, Margaretha van Oostenrijk en Maria van Hongarije hielden het hof in Mechelen en ook Karel V is hier gedeeltelijk opgegroeid. Nadat de laatste in 1531 het hof verplaatste naar Brussel, boerde Mechelen langzaam maar zeker achteruit.

Op zondagochtend eerst een rondvaart gemaakt over de rivier de Dijle. De Dijle is nu gekanaliseerd, maar stond vroeger in verbinding met de Schelde en eb en vloed waren merkbaar in de stad, die dan ook regelmatig overstroomde. Mechelen had lange tijd het invoer monopoly op mosselen.

Op mijn reis naar Peru had ik een Belgisch echtpaar ontmoet, waarvan ik alleen nog wist dat hij kapitein op een rondvaartboot was en haar voornaam. Een van de collega-kapiteins wist meteen wie ik bedoelde en belde Stefan op. Deze vond het leuk om elkaar weer te ontmoeten en zegde zijn fietstochtje af. We hebben zo’n twee uur bijgepraat op een zonnig terras aan de vismarkt.

’s Middags een wandeltocht in de buurt van het groot en klein Begijnhof gemaakt, wat kerken bezocht en een beroemde brouwerij (van het Carolusbier). Ik wilde nog meer, maar als dialysepatient heb ik minder energie. Vanaf 16.00 lekker binnen naar het WK baanwielrennen gekeken.

Morgen dan maar naar de paleizen van Margaretha van Oostenrijk en Maria van Hongarije en naar de Dossin kazerne, vanwaar in de tweede wereldoorlog duizenden Joden zijn weggevoerd en nu een museum is.