Israel 2011, 28 en 29 juli

Na het Bedoeinenkamp naar Masada gereisd. Hier hield een groep Zeloten het jarenlang vol tegen de Romeinen. In 73 veroverde de latere keizer Titus eindelijk dit laatste bolwerk. Het merendeel van de Joden zou zelfmoord hebben gepleegd, maar dat heeft alleen een Romeinse geschiedschrijver beweert. Waarschijnlijk is het niet zo. We waren er iets na 8 uur, maar het was al bijzonder warm. De zware klim naar boven viel gelukkig mee. Daarna een 3,5 uur durende busreis naar Tel Aviv, het eindpunt van onze reis.
Ik was een beetje verbrand aan de Dode Zee, dus niet aan het strand gelegen. Wel was het EK beachvolleybal U20 aan de gang, met twee Nederalndse teams. Het jongensteam was uitgeschakeld, maar het meidenteam was nog in de race, ondanks een nederlaag tegen Cyprus. Lekker gekletst met de jongens en 's avonds heerlijk gegeten aan de boulevard. Geweldige soep, bijna een hoofdmaaltijd en daarna spaghetti. Israel is geen land met een bijzonder goede keuken, maar er zijn uitzonderingen. Helaas bedierf een zeer slechte zangeres de avond voor een deel.
De volgende dag gestart met een wandeling door Tel Aviv. De Jeminitische wijk bezocht, de bekende markt, bauhaushuizen, het viel allemaal een tikkeltje tegen. Wel interessant waren de vier monumenten ter nagedachtenis aan de moord op Rabin, al weer bijna 16 jaar geleden. Ook een groot holocaustmonument op het plein waar dit gebeurde.
Daarna naar het volleybal, waar de Nederlandse meisjes Duitsland en Polen versloegen en nu in de kwartfinale spelen.
Nog even gezwommen en aan het strand gelegen om vervolgens in een wokrestaurant goed te eten voor slechts 50 shekel.
De afspraak met Froukje Eynav gaat niet door. Het plan was dat haar schoonouders mij zaterdag zouden ophalen vanaf het hotel en me dan samen met hun kleindochter naar Eynav zouden brengen (op zaterdag rijden er geen bussen of treinen), maar die kwamen plotseling op vrijdag. Daarom morgen maar naar Jaffa. In de Arabische wijk is op Sabat waarschijnlijk wel iets te doen.