Madrid, dag 1 t/m 3

Madrid, hoofdstad van Spanje, is afgeleid van het Moorst "al Majrit", wat waterbron betekent. Een toepasselijke naam, want onder de grond liggen waterbronnen, die de Moren, een woestijnvolk, natuurlijk redelijk makkelijk konden ontdekken. Lange tijd was het een onbelangrijke plaats, totdat de in Nederland bekende koning Philips II (die ondanks alles werd geeerd door Willem van Oranje) het tot de hoofdstad van Spanje maakte. Daarvoor was dat Toledo. De reden was de centrale ligging (net iets meer centraal dan de Marsepeinstad), maar ook de prachtige jachtgebieden rondom Madrid.
Tot dat moment telde de stad die in 1083 werd veroverd door Alfons VI van Castillie slechts 9000 inwoners, daarna werden het er steeds meer. Nu heeft Madrid 3 miljoen inwoners, de agglomoratie telt zelfs ruim 7 miljoen mensen.

Ik was er bijna 20,5 jaar niet geweest en kon me nog weinig van dat bezoek herinneren. Tijd dus om eens terug te gaan en dan ook een aantal historische steden in de omgeving te bezoeken, die ik toen gemist heb.

Ook Madrid heeft free guided walking tours. Maar liefst 3 bedrijven beconcurreren hier elkaar. Ik koos achteraf voor niet de beste. Verzamelen op het centrale punt van de stad, puerto del sol. Op dit plein staat het gemeentehuis met de voor het oudjaarsfeest belangrijke klok. Verder lopen er veel verklede personen rond: vier Micky Mousen, Supermario, een angry bird, de kerstman en nog vele anderen. Het nut begreep ik niet zo, want ze namen geen geld aan. Wel gingen vele kleine kinderen met hen op de foto.

De wandeltocht leidde ons naar het standbeeld van het wapen van Madrid (beer met aardbeienboom), een restaurant waar je broodjes en koffie voor een euro kon kopen en bier voor 70 cent (het was er uiteraard loeidruk). Ook bezochten we het oudste restaurant ter wereld (met een guiness book of records certificaat), waar vrijwel alle Spaanse koningen ooit gegeten hadden (handtekeningen aan de want) en Ernest Hemmingway een vast tafel had en bij elke maaltijd een er een compleet varken en drie flessen wijn doorheen joeg.

Eerder op die dag had ik op mijn kamer in de jeugdherberg een Spanjaard leren kennen, die tijdelijke werkte als acteur in een museum in de stad. Hij had bovendien ook op de Efteling gewerkt. Hij bracht me in de auto naar het centrum. Daar ontbeten we met twee van zijn collega's, die net als hij zelf allen George heetten.

's Middags naar het Retiropark gegaan. Daar gewandeld en het monument van Alfons XIII bezocht alvorens naar het Prado te gaan. Elke avond is dit museum twee uur lang gratis te bezichtigen. Veel Goya, Velazquez, El Greco, maar er waren ook werken van Rembrandt en Titiaan te zien. De benedenverdieping bewaar ik voor een volgende keer.

De volgende dag naar het koninklijk paleis, ooit door de Moren als Alcazar gebouwd. Na een verwoesting in de 18e eeuw, besloot Karel III er een echt imposant paleis van te maken, een van de grootste in Europa. Het telt 3400 kamers, die veel op elkaar lijken. Ook dit is 's avonds gratis te bezichtigen. Indrukwekkend is de wapenkamer. Nog nooit zag ik zoveel harnassen (van ridders. paarden en kinderen) bij elkaar.
De rij was ongeveer een half uur lang, maar dooreen goed gesprek met een Frans echtpaar en drie Chinezen ging die tijd snel voorbij. De Chinezen studeerden een half jaar in Regensburg en reisden veel in de vakanties. Ze leken behoorlijk geindoctrineerd: het eenpartij-systeem is beter voor China dan een democratie en de Nobelprijs voor de vrede wordt soms aan erg rare snuiters uitgedeeld zoals Obama, Gorbatsjov en die Chinese dissident.

's Middags naar het Bernabeustadion gewandeld. Langs de boulevard, waar ook de Vuelta meestal finisht. Het was zonnig en lekker warm (zo'n 12 graden). Het museum is indrukwekkend en net zo opgezet als bij FC Barcelona, maar wel 4 euro goedkoper. Met twee Braziliaanse studentes gepraat, die volhielden dat ze slechts tot de middenklasse behoorden, ondanks vakanties in Barcelona (3 x), Rome, Madrid, Londen en Amsteram).

De volgende dag wilde ik naar Toledo, maar toen ik aan de beurt was, waren de treinen die kant op al uitverkocht. Dan maar naar Guenca. Maar ook dat lukte niet, want ik kon niet betalen met mijn bankpas. Toen maar geld gehaald, en 40 minuten gewacht om treinkaartjes voor andere dagen te kopen.

Als alternatief het gratis toegankelijke historisch museum bezocht. Goed van opzet, maar te weinig interactief en niets over de Moorse en Franco tijd.
's Middag wilde ik door de Latijnse wijk wandelen, maar ik kwam een andere wandelgroep met gids tegen, waarbij ik me aansloot. Helaas bleek het museum Sofia Reina (met veel Dali werk en de Guernica) 's avonds gesloten.

Nog een paar dingen die me opvielen en ik gehoord heb:

Het plaza mayor werd vroeger gebruikt als arena voor stierengevechten. Ook werden hier velen ter dood gebracht door ophanging, onthoofding of via de garote, een prachtige Spaanse uitvinding (James Bond viel hier ook ooit bijna aan ten slachtoffer). De flats lijken vrij goedkoop (er was weinig geld om te bouwen in de 17e eeuw) en waren ooit hoger (gezien op de schilderijen in het historisch museum) dan nu.

Er zijn ontzettend veel muzikanten, levende standbeelden, goochelaars of andere artiesten op straat, meer dan ik in andere steden heb gezien.

Er staan grote rijen voor winkeltjes die loten verkopen. Zal we een eindejaarstrekking zijn.

Ik logeer in een jeugdherberg aan de rand van de stad. Erg goedkoop (nog geen tientje per nacht), maar het is wel 20 minuten naar de dichtstbij gelegen metrostation. Niet erg met dit weer. Ontbijten doe ik in een cafeetje vlak bij dat metrostation. In dit hostel verblijven veel vluchtelingen uit Syrie, Algerije en Palestina. Hun verblijf wordt door het Rode Kruis betaald. Vrijwel iedereen spreekt Engels, maar met een persoon moest ik Frans spreken. Wat ze de hele dag doen, weet ik niet, maar ze hebben allemaal een smartphone.