Italie deel 2

San Marino is een dwergstaatje met ruim 30.000 inwoners in het hart van Italië. Vanaf Rimini is het ruim een half uur met de bus. De stad, waarnaar het land genoemd is, ligt aan het eind van de route op een berg. Een middagje rondlopen is de moeite waard. Je kunt een bezoek brengen aan de verschillende torens en het parlement. Daarnaast zijn er vele souvenirshops en restaurants, waarvan een belangrijk deel wordt gerund door Russen. Er komen jaarlijks vele Russische toeristen en enkelen zijn klaarblijkelijk blijven hangen.
San Marino werd in 301 gesticht door de heilige Marinus, die probeerde te ontkomen aan de Christenvervolgingen door keizer Diocletianus. In de loop der jaren is het een toevluchtsoord geweest voor vervolgden, waaronder ook Garibaldi, waarvan een replica van zijn grafsteen in het parlement te zien is. Het werd ook niet bezet door de Nazi’s en in WO II vluchtten hier verzetslieden en joden naartoe. San Marino is de oudste republiek ter wereld. Het wordt nog volgens het oude Romeinse rijk geregeerd. Het parlement bestaat uit 60 leden, die elk half jaar twee consuls kiezen die de staat besturen.
’s Avonds naar Ravenna gereisd, een uurtje met de trein. De jeugdherberg daar lag ver van het station, maar de bus erheen reed om de 10 minuten. In deze tijd van het jaar zijn de jeugdherbergen niet al te druk bezet en die in Ravenna al helemaal niet. Wel overnachten er in de universiteitssteden veel studenten die nog geen kamer hebben weten te bemachtigen. Het universiteitsjaar begint in Italië ongeveer een maand later dan in Nederland.
Ravenna is de stad der mozaïeken. Een combiticket om de belangrijkste bezienswaardigheden te zien kostte 10,50, dus ik heb zo’n beetje alles gezien. Die van het plafond van de Ariaanse kerk zijn prachtig. Ravenna was tijdelijk hoofdstad van het West-Romeinse rijk en ook van het Ostrogotische rijk van Theodorik de Grote, die Italië veroverde. Zijn mausoleum staat ook in de stad. De Gothen waren Arianen, die de heilige drie-eenheid niet erkenden. In de loop der eeuwen is deze vorm van Christendom verdwenen, de meeste Germaanse vorsten bekeerden zich tot het katholicisme, de laatste in 671.
De basiliek, nog een graftombe, het museum, allemaal zeer de moeite waard om te zien. Eten kun je ook goed en goedkoop in een soort mensa in het centrum. Ook is Dante Alighieri hier begraven en kun je zijn graftombe bezoeken.
In de avond naar Siena gereisd, deels met de goede hoge snelheidslijn. De spoorweg infrastructuur in Italië is goed, al zijn de zitplaatsen soms een beetje krap. De stations kunnen her en der nog wel een opknapbeurt gebruiken, want voor gehandicapten is het door het ontbreken van liften niet mogelijk om overal te komen. De prijzen zijn heel goedkoop als je tenminste bereid bent erg vroeg op te staan. Ik had een interrailkaart voor 199 euro gekocht, waarmee ik zes dagen door Italie kon reizen. Of ik het bedrag er helemaal uit heb, weet ik niet, maar het scheelt ieg steeds kaartjes kopen.
Siena is een stadje met ruim 50.000 inwoners, en wellicht de mooiste stad ter wereld van ongeveer deze grootte. Hart van de stad is het Piazza del campo, een van de mooiste pleinen die ik ooit gezien heb. Het schelpvormige plein is verdeeld in 9 segmenten, naar de raad van 9, het bestuursorgaan, de gilden, die de stad in de Middeleeuwen bestuurden. Aan het plein het stadhuis en de toren die je tegen woekerprijzen kunt bezoeken en beklimmen, en heel veel dure terrassen. Allerlei Middleeuwse straatjes komen hier op uit.
Op het plein wordt twee keer per jaar de pallio, de paardenrace zonder zadels gehouden. Op 2 juli en 16 augustus mogen 10 paarden in drie rondjes om het plein bepalen wie de winnaar is. De race duurt maar kort, het record is 1 minuut en 13 seconden. Door de scherpe bochten vinden er veel valpartijen plaats. De paarden worden per loting toegewezen aan 10 van de 17 wijken. Zeven wijken die bij de vorige Pallio niet van de partij waren, zijn verzekerd van een startplaats, de overige drie worden geloot. De jockeys worden betaald door de wijken, waarvan de bewoners soms diep in de buidel moeten tasten. Een winnaar kan wel 200.000 euro krijgen.
Op het plein staan 30.000 toeschouwers, die plaatsen zijn gratis. Maar de plaatsen in de huizen en restaurants rondom het plein zijn zeer duur en gaan soms wel voor 2000 euro van de hand. Al dagen voor de Pallio is het plein al afgezet voor allerlei repetities. Zo kunnen paarden wennen aan de omstandigheden en de vertegenwoordigers van de wijken zien welke paarden kans maken.
Verder is de duomo, niet helemaal afgemaakt, een bezienswaardigheid en ook de stadsmuren met een aantal mooie poorten.
’s Avonds naar Pisa gereisd, waar de jeugdherberg vlak naast het station staat. De stad is op zich niet veel, al heeft het een gezellige winkelstraat en zijn er mooie gezichten over de bruggen over de rivier de Arno, maar de weer gerenoveerde scheve toren, de duomo de kerk op het piazza del Miracoli zijn prachtig. De in 1173 gebouwde toren stond al vanaf begin af aan uit het lood, ooit was de helling ruim 5,5 graden, nu een kleine 4. Je kunt hem voor 18 euro beklimmen, dat vanwege de prijs niet veel mensen doen. Daardoor blijft de toren wat makkelijker behouden. De bekendste Pissaan ooit is Gallileo Galilei, waarnaar de luchthaven is genoemd. Het aquaduct en het fort zijn de moeite van een bezoek niet waard.