Keulen en Bonn

Door een belastingmeevaller besloot ik op het laatste moment het hemelvaartsweekende in Keulen door te brengen. De NS had ook goedkope tickets (heenreis voor 19 euro), dus prima te doen. Snel jeugdherberg vlak bij de dom geboekt en op de woensdag voor hemelvaart afgereisd.

Direct na aankomst door de stad gelopen en zoals altijd een free guided tour gedaan, een wandeling door de stad olv een gids (opvallend vaak een iemand niet afkomstig uit het land) die wat vertelt over geschiedenis, leuke plaatsjes en grappige anekdotes heeft.
Keulen is zo'n 38 jaar voor Christus gesticht door de Ubiërs, een Germaans volk, dat van Caesar toestemming kreeg een nederzetting te bouwen. Ter ere van keizer Nero's moeder Agrippina, die in Keulen geboren was (echtgenote van keizer Claudius en famillie van de Augustus generaal Aprippa) werd de nederzetting in zo'n 50 na Christus omgedoopt tot Colonia Claudia Ara Agrippinensium (CCAA). Het is dus duidelijk hoe Keulen aan haar naam komt.

Belangrijkste gebouw in de stad is uiteraard de dom, een van de grootste kathedralen ter wereld. In de tweede wereldoorlog werd Keulen voor 90% verwoest, maar de dom bleef staan. Deels door toeval, deels omdat de geallieerden de dom als oriëntatiepunt gebruikten.
De bouw begon in de 13e eeuw en duurde zo'n 300 jaar. Toen was de dom echter nog lang niet af. Maar er was minder geld beschikbaar. Keulen had namelijk haar stapelfunctie langs de rijn verloren omdat na de ontdekking van Amerika de handel zich meer verplaatste naar plaatsen die aan zee lagen, zoals Hamburg. Pas in de 19e eeuw, tussen 1842 en 1880, werd de dom afgebouwd, gefinancieerd door de protestante Pruissen, die het als een symbool zagen voor de Duitse (Pruissische) macht. De treinen waren in opkomst en het hoofdstation van Keulen, dat zou uitgroeien tot een van de grootste stations van Duitsland, werd er vlak naast gebouwd, ook als symbool van kracht en om oud en nieuw te verbinden.

De vele glas-in-lood ramen werden al in 1940 uit de kathedraal gehaald en ergens ondergronds opgeslagen, zodat de meeste ramen nog origineel zijn.

In de dom zouden relikwieën liggen van de drie wijzen uit het oosten. Of dat klopt weet niemand, maar wetenschappers hebben aangetoond dat de botten in de prachtige schatkist van verschillende personen zijn en dat er overblijfselen aan zaten van kledingstukken zoals die 2000 jaar geleden in Syrië werden gedragen.

Van het puin van de ingestorte gebouwen is een heuvelring gemaakt rondom de oude binnenstad (Altstadt), de enige verhogingen in Keulen, want die is verder zo vlak als een dubbeltje. Je ziet er dan ook veel fietsers, ook door de vele studenten.

Door de verwoesting is de binnenstad van Keulen niet al te indrukwekkend. Uiteraard zijn er bepaalde dingen blijven staan, zoals een Romeinse toren en drie Middeleeuwse stadspoorten. De meeste gebouwen dateren echter uit de jaren 50, niet de meest fraaie architectuur uit de geschiedenis (zie ook de grote markt in Groningen).
Het raadhuis is echter in oude stijl herbouwd. Met als hoogtepunt de stadstoren met allerlei beelden van mensen die een rol in de geschiedenis van de stad hebben gespeeld, zoals Karel Marx (heeft er gewoond) en Augustus, Agrippa, Caesar en Agrippina, vele keizers en lokale en regionale bestuurders.

Grappig zijn de vele bananen, in de stijl van Andy Warhol, die op diverse muren en etalages geschilderd zijn. Het duit altijd een iets met kunst aan, een galerie of museum oid.

Naast een rondleiding in de Dom heb ik nog twee musea bezocht, het stadhistorisch museum, met o.a. een nazischaakspel, wat gebruikt werd om soldaten meer strategie bij te brengen. Het telt 11 bij 11 velden. Uiteraard moet de adelaar worden veroverd.

Daarnaast het Elde haus, in WO II gebruikt door de Gestapo. Indrukwekkend zijn de schrijfsels die gevangen in de cellen in de kelder op de muren schreven. Verder een permanente tentoonstelling over de nazitijd in Keulen.

Op vrijdag naar Brühl geweest, waar het slot Augustusburg staat. Het is is in de 18e eeuw gebouwd door aartsbisschop en keurvorst van Keulen, Clemens August I van Beieren, maar werd pas na zijn dood in 1761 definitief afgemaakt door zijn nazaten. Prachtige rococo, mooie tuinen, goede gids. Daarnaast is er nog het slot Falkenlust, dat 2,5 kilometer wandelen verderop ligt. Hier werden jachtvalken getraind en diende ook als uitvalsbasis voor de valkenjacht voor hem of zijn vrienden.
Vreemd is dat men in Keulen geen radler bier heeft. Als je dit wilt bestellen, worden sprite en Köllnsch, een bier uit Keulen, gemixt. Smaakt best aardig, maar echte radler is lekkerder. In het Ruhrgebiet heeft men wel radler, maar in deze omgeving wordt nogal lacherig gedaan over de biercultuur daar.

Op de laatste dag naar Bonn geweest, ruim een half uurtje met de trein. Ook daar een stadswandeling gemaakt, waar ik de gids op een historische onjuistheid betrapte, maar die verder interessant was. Het geboortehuis van Beethoven bezocht en de Drachenburg, een kasteel in de buurt van Bonn met een prachtig panorama over de Rijn. Helaas was het museum over de geschiedenis van de Bondesrepubliek (Bonn was na de oorlog tot begin jaren 90 de hoofdstad van West-Duitsland) niet open i.v.m.. een verbouwing.

In Bonn hebben zowel Marx, Nietzsche als Goebbels gestudeerd, allen aan de universiteit die ooit gebouwd was als residentie voor de keurvorsten van Keulen.

In de binnenstad staan overal standbeelden van Beethoven (wiens ouders uit Mechelen kwamen), terwijl hij het grootste gedeelte van zijn werken in Wenen heeft geschreven. Vooral de vijfde symfonie schijnt zeer lang te zijn, dat is de standaard geworden voor de hoeveelheid muziek die er op een CD moet komen. Bij de onthulling van zijn standbeeld waren de Engelse koningin en Fanse koning aanwezig (in 1845), bij de heronthuling in 1965 een andere Engelse koningin.

's Avonds de finale DFB-pokal bekeken, gelijktijdig met veel uitzinnige Duitsers in de jeugdherberg alsmede de finale van de FA-cup. Na afloop, zoals elke avond, politieke discussies met de mensen in mijn slaapzaal: een Taiwannees, die in Finland studeerde en nu 1,5 maand rondtrekt door Europa, een Argentijnse musicus en een jonge Duitser, aan de rechterkant van het CDU, die al heel wat van de wereld heeft gezien.