Gothenborg

In Europa heb ik de meeste landen wel eens bezocht, alleen aan de randen van ons continent ben ik nog niet geweest (Ierland, Ijsland, Noorwegen, Finland, Moldavie, Andorra, Cyprus). Reden om eens een van deze landen te bezoeken. Omdat zowel op het VWO als tijdens mijn studie geschiedenis een schriptie over de Vikingen heb gemaakt, wilde ik wel een keer het vikingmuseum in Oslo bezoeken. Maar ook over Gothenborg had ik goede verhalen gehoord.
Helaas vliegt er niet elke dag een vliegtuig naar Zweden vanaf Groningen, en ook vanaf Bremen is dat niet het geval. Dus voor de afwisseling maar eens de flixbus genomen. Duurt een stuk langer, maar is ook goedkoper en je ziet nog eens wat onderweg. Vele schaakgrootmeesters met een weinig gevulde portemonnee nemen dit soort bussen op reis naar toernooien.
De bus vertrok om 1.30 vanuit Groningen en bereikt de tweede stad van Zweden na een overstap in Bremen zo'n 15 uur later. Daarbij twee ferry's (dus niet de brug tussen Kopenhagen en Malmö).
Zoals wel vaker doe ik een free guided walking tour om het bezoek aan een stad te beginnen. De mijne vertrok wel vanuit de jeugdherberg, maar pas om 3.00 uur, zodat ik me 's ochtends vermaakte met het rondwandelen door het centrum van Gothenborg. Een musem bezoeken kon niet, want het was maandagochtend.
De stad met ruim 500.000 inwoners is nog vrij nieuw. In 2021 viert men het 400-jarig bestaan van de stad, genoemd naar een burg bij de rivier de Gotha. De stad kent twee belangrijke kanalen (het waren er meer, maar sommige zijn gedempt), die door de Nederlanders aangelegd zijn. Het centrum doet in veel opzichten dan ook denken aan Amsterdam, maar nog meer aan St. Petersburg en soms aan Kopenhagen. Heel veel flats, tot zo'n 8 verdiepingen hoog, maar deze zijn in en net buiten het centrum merendeels koopwoning en veel ruimer dan de gemiddelde flatwoning in Nederland. Naast een grote haven heeft Gothenborg een zeer moderne opera, een van de grootste overdekte winkelcentra van Europa en heel veel koffieshops (de letterlijke variant). Na Italië en Nederland (!) zijn de Zweden de grootste koffiedrinkers van Europa.
Van het inwonertal is 23% immigrant. Er lopen veel mensen met een donkere huidskleur rond en vrouwen met een hoofddoek. Maar er zijn ook veel immigranten uit de Balkan, vanwege de oorlog in de jaren 90. Toen ik met een schoolklas praatte die in een vrij uurtje aan het voetballen was voor de opera, bleek dat zo'n 90% een niet-Zweedse achtergrond had. Ook de beide onderwijzers waren van niet-Zweedse origine.
De volgende dag het stadsmuseum met een mooi overzicht van de vikingen, en veel aandacht aan de cultuur in de 19e eeuw. Vanuit deze contrijen voerden de vikingen naar West-Europa (zelfs naar Lissabon en Sicilie), Ijsland, de Shetlandeilanden, Groenland en New Foundland. De Vikingen in het oostelijk gedeelte van Zweden voeren vooral naar de Baltische staten en Rusland en bereikten via dit land zels Constantinopel (het woord Rus is van het Zweedse woord voor roeier afgeleid).
Daarna naar het universium. Een prachtig natuurmuseum met een zeer grote tropisch regenwoud afdeling en vissen uit allerlei delen van de wereld.
De avond naar de plaatselijke schaakclub geweest, die op 100 meter van mijn hostel twee keer per week clubavond heeft. De club heeft zo'n 150 leden, maar ik zag die avond meer borden dan spelers. Nog gepraat met een moeder van een van de beginnende jeugdspelers, die 30 jaar geleden in Limburg gewoont had. Ze sprak nog fantastisch goed Nederlands, veel beter dan menig vluchteling.
Daarna met de stap 1-2 trainer (ze gebruiken hier ook de stappenmethode) naar de schaakkroeg waar hij zich vrijwel elke avond bezatte. Ik maakte kennis met iemand van vergelijkbare sterkte die ook blogs schreef over schaakstudies, waarvan ik er een in mijn trainingen zal laten zien.
De kroeg bevond zich in Haga, de leukste wijk van de stad, met gezellige straatjes en authentieke winkeltjes. Maar de huizen zijn tegenwoordig erg duur en worden bevolkt door yups.
Het werd behoorlijk laat, maar dat gaf niet. De volgende dag was een reisdag naar Oslo. Ik wilde eerst nog het Volvo-museum bezoeken, maar dat lag te exentrisch. Dus wat gelezen op het station voordat de 5 uur durende reis naar mijn nieuwe land begon.