Hanoi

Voor de vierde keer in zes jaar naar Azië. Na India, centraal-Azië en China nu naar Vietnam en Cambodja. Een combinatie van moderne geschiedenis (vietnamoorlog, killing fields), oude tempels (zoals Angwar Kot), warm weer, natuur (Halong Bay) en lekker eten. Weer met Djoser, voor de 14e keer.

Nadeel is de lange vliegreis. Na 11 uur vliegen kwamen we aan op Singapore airport, een luxe vliegveld met ontzettend veel winkels, voor een belangrijk deel met Schiphol als voorbeeld gebouwd. Daarna 3 uur wachten voor de volgende vlucht naar Hanoi, nog weer eens vier uur verder. Vreemd: Vietnam heeft een tijdverschil met Nederland van vijf uur, terwijl Singapore, dat toch westelijker ligt, zes uur verschilt met Nederland.

Na enige rust en een douche verzamelde de Djosergroep zich voor een kleine wandeling door de oude stad, bestaande uit 36 straten. In elke straat zat vroeger een andere gilde, nu stikt het er van kleine winkeltjes, veel cafetjes en restaurantjes en heel veel scooters. Alle straten beginnen met Hang, wat handel betekent, gevolgd door het product dat er vroeger vervaardigd of verhandeld werd (zijde, bamboe, schoenen, wierook b.v.).

Ten zuiden van de oude stad ligt het Hoan Kiemmeer, een gezellig uitgaansplaats. Rondom het meer flaneren tienduizenden Vietnamezen en toeristen. Overal is muziek, dans, straattekenaars, worden spelen gespeeld (Chinees schaak en o an quam, een spel dat iets weg heeft van backgammon), worden henna tatoeages gemaakt, en nog veel meer). De place to be. De meeste van mijn groepsgenoten gingen meteen na het eten terug naar het hotel, ik en twee anderen besloten nog even wat rond te lopen. Diverse malen werd ik aangesproken door voornamelijk jongere meisjes, die hun Engels wilden verbeteren. De Vietnamezen spreken iha geen Engels, en het Frans is, alhoewel het aan oude Franse kolonie is, teloor gegaan. Het is regentijd en meestal is er dan aan het eind van de middag een stevige onweersbui, maar die werd vandaag uitgesteld tot 21.30. Gelukkig maar 20 minuten, maar het frist wel lekker op.

De volgende dag een wandeling naar een ander gedeelte van de 7 miljoen inwoners tellende stad. Nu langs brede boulevards en vele gebouwen die dateren uit de Franse tijd. Voor het mausoleum van Ho Shi Minh stond een rij die zeker een uur lang was, dus dat hebben we geskipt. Kennelijk willen in het weekend de Vietnamezen hun eer betonen aan de in 1969 overleden vader des vaderlands. Later op de dag zou ik wel het aan hem gewijde museum bezoeken. De moeite waard. Hij zelf wilde na zijn dood niet zo vereerd worden, maar de communistische partij besliste anders. Het museum bevat vooral gebruiksvoorwerpen, kostuums, zijn befaamde uitspraken (iedere partij heeft een motto nodig, anders is het een man zonder hersens, de PvdA zou er een voorbeeld aan kunnen nemen). Wikipedia vindt hem niet zo erg als Stalin of Mao, maar een communist die zegt voor democratie te zijn, ik blijf wantrouwend.

Tussendoor nog naar het museum van de literatuur geweest. Met daarin een grote trom, veel aan Boeddha en Confusius gewijde tempels. Ook nog het oorlogsmuseum bezocht. Vietnam is in de loop der tijden bezet geweest door de Chinezen, Japanners, en Fransen en heeft vele bevrijdingsoorlogen gevoerd. Hier veel oorlogstuig te zien, veel foto's uit de oorlogen van 1945-1975, maar ook een overzicht van de oorlogen tegen de Chinezen, van meer dan 1000 jaar geleden.

's Avonds nog weer naar het meer, daarvoor een paar uur gerust, want de hitte sloopt je. Helaas bleef de neerslag uit. Morgen Halong Bay.